- таңқурайлы
- сын. Таңқурай өскен, таңқурайы мол. Бүлдірген бел. Бүгілген т а ң қ у р а й л ы Үлп етсе жел кезетін ән құрайды. Аюлы сай. Апырай, мұндай кеште, Бала түгіл, үлкен де қаңғырмайды (Н.Оразалин, Қоздағы шоқ, 66).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.